Juan Manuel González Gaitán y Arteaga, más conocido como Manuel Gaytán y Arteaga o Juan Manuel Gaitán, (Córdoba, baut. 24 de junio de 1716-Córdoba, julio de 1804) fue un compositor y maestro de capilla español.
Na to, že měl co chvíla volno na "zotavení se ze svých nehod" a k stáru byl (opět) nemocen a krátkozraký, dožil se vysokého věku.
A měl, krom jiných, tyto povinnosti (překladač to přeloží):
▪ Hacer todas las composiciones de música que fuesen necesarias y guardarlas en la librería de la música.
▪ Reconocer y poner en orden todas las composiciones de sus antecesores y guardar la llave de la librería consigo para que no se cantasen las obras fuera de la capilla de la catedral.
▪ Estar en el coro todos los días de la música, acudiendo con el tiempo suficiente de prevenirlo todo.
▪ Distribuir los papeles entre los músicos sin guardar la antigüedad de los mismos, sino atendiendo a la buena sonoridad de la distribución de las voces según el tipo de obra.
▪ Hacer todas las pruebas necesarias para la correcta interpretación del repertorio.
▪ Hacer todas las semanas una junta en su casa con los instrumentistas que tienen que tocar en los conciertos de los domingos y jueves.
▪ Cuando hubiere que cantar algo nuevo o alguna obra que pareciese al maestro que necesita ensayo, hacer una junta en su casa para ello, dando cuenta al deán de los que faltasen. Se les multará en lo que se considere necesario especialmente cuando hubiese alguna equivocación al cantar las piezas.
▪ Además de estas juntas para ensayar, debía seguir practicando los ensayos públicos como hasta aquí.
▪ Por cada día que falte a la música, se le impondría una multa de 12 reales de vellón, los mismos que los demás capellanes de Santa Inés. Las multas le serían rebajadas de los 100 ducados colativos.
▪ Si llegase a la iglesia una obra de fuera de alguno de los maestros conocidos por buenos, se podría cantar aunque no fuese del maestro de la Catedral.
Actas capitulares de la Catedral de Córdoba, 7 de febrero de 1752
Eternamente Triste
Sacros celeste coros
Niño Mío Ya Se Ve
Anebo celé albbum:
Carmina Latina : La Musique sacrée du nouveau monde
Krom výše zmíněného a jednoho Anonyma tam jsou zastoupeni:
Tomás de Torrejón y Velasco o también, según las fuentes, Tomás Torrejón y Velasco o Tomás Torrejón de Velasco (Villarrobledo, 21 de diciembre de 1644 - Lima, 23 de abril de 1728) fue un compositor y organista español del período barroco activo en el virreinato del Perú.
José Joaquim Emerico Lobo de Mesquita (?, 17?? /Vila del Príncipe, actual Serro 12 de outubro de 1746 ?/ — Rio de Janeiro, meados de abril de 1805) foi um compositor, organista e mestre de capela brasileiro, cuja procedência e formação permanecem desconhecidas. Sua trajetória biográfica é pouco documentada. Pardo forro, foi ainda alferes (atual segundo tenente, patente militar de suboficial). Viveu na Capitania de Minas Gerais no último quartel do século XVIII, num momento de decadência da mineração. Nos seus últimos anos viveu no Rio de Janeiro. Seja no Arraial do Tejuco (até 1798), em Vila Rica (possivelmente até 1800) ou no Rio de Janeiro (até 1805), atuou como organista da Venerável Ordem Terceira do Carmo. Sua obra contempla tão somente o gênero da música sacra.
José de Orejón y Aparicio (Huacho, Perú, 1705-6? — Lima, 7 de mayo de 1765) fue un compositor y organista peruano del período barroco americano. Existen pocos datos sobre la biografía de José de Orejón y Aparicio; se sabe que fue ordenado sacerdote y permaneció casi toda su vida en Lima. Fue el primer músico de origen mestizo que ocupó el codiciado cargo de maestro de capilla de la catedral de Lima.
Fabián García Pacheco (Escalonilla, 19 de enero de 1725 - Madrid, 1808) fue un músico y compositor español.
Domenico Zipoli (17. října 1688, Prato, Toskánsko – 2. ledna 1726, Córdoba, Argentina) byl italský barokní hudební skladatel, jezuitský misionář, varhaník a cembalista. Z neznámých důvodů v roce 1716 odešel do Sevilly v Španělsku, kde 1. července vstoupil do Tovaryšstva Ježíšova se žádostí odejít do jezuitských misí v Paraguayi v Jižní Americe (tehdy španělská kolonie). Jako novic odešel ze Španělska se skupinou 53 misionářů, kteří do Buenos Aires dorazili 13. července 1717. Zemřel v jezuitském domě v Córdobě na infekční chorobu neznámého původu.
Esteban Salas y Castro (La Habana, 25 de diciembre de 1725 - Santiago de Cuba, 14 de julio de 1803), también Esteban Salas de la Cruz, fue un compositor cubano nacionalizado español, autor de música religiosa.
José Maurício Nunes Garcia (Rio de Janeiro, 22 de setembro de 1767 – 18 de abril de 1830) foi um padre católico, professor de música, maestro, multi-instrumentista e compositor brasileiro. Foi talvez o compositor brasileiro mais prolífico de sua época, e hoje é considerado um dos nomes mais representativos da música brasileira de todos os tempos e sem dúvida o mais importante compositor de sua geração.
Manuel /Manoel/ Dias de Oliveira (?, 1734 ou 1735 - Vila de São José, atual Tiradentes, 1813) foi compositor, calígrafo e capitão (militar) brasileiro. Por conta de um censo (levantamento sobre o número de habitantes em cada residência, com detalhes das idades e demais condições existenciais, se “cativos” ou “libertos”) na Vila de São José (atual Tiradentes), elaborado em 1795, sabemos que Manuel Dias de Oliveira contava então com 60 anos de idade – o que leva a crer que ele tenha nascido entre 1734 e 1735. O seu local de nascimento, contudo, permanece desconhecido. Apenas se sabe que desde a década de 60 do século XVIII até a sua morte, em 1813, residiu na Vila de São José (hoje Tiradentes), tendo servido como capitão (patente militar de oficial intermediário) de um regimento de infantaria (ordenança ou tropa auxiliar a pé) de homens pardos libertos no Arraial da Laje (hoje Resende Costa), bem como calígrafo e compositor das principais irmandades na Comarca do Rio das Mortes, entre elas, não apenas da Vila de São José, mas também na Vila de São João d’El Rey (então cabeça da Comarca) e Arraial de Nossa Senhora da Piedade da Borda do Campo (hoje Barbacena), além de outras comarcas. Manuel Dias de Oliveira foi descrito como “pardo forro” (ex-escravizado) nos documentos de época.
(Pro jednoduchost: Manuel Dias de Oliveira (Cachoeiras de Macacu, 1764 — Campos dos Goitacases, 1837) foi um pintor, professor e decorador brasileiro. É também conhecido pelos epítetos Brasiliense e Romano. - To aby se to nepletlo.)
U nás samá notoricky známá jména, že? |